Rozdział V – Człowiek szczęśliwy w miłości
Powrót Wokulskiego do Warszawy, podróż do majątku prezesowej Zasławskiej.
Po powrocie do Warszawy Wokulski odczytuje drugi list od prezesowej, w którym pojawia się prośba, żeby zamieszkał u niej w posiadłości przez kilka tygodni. Pomimo długiego pobytu w Paryżu Wokulskiego interesy idą świetnie – sklepy mają coraz większe obroty, a kolejni kupcy chcą wejść do jego spółki. Rzecki daje Wokulskiemu do przeczytania list od Suzina, w którym Rosjanin składa ofertę nowego, intratnego interesu. Wokulski się zgadza. Następnie odczytuje cały stos innych listów i próśb o wsparcie, w większości od nieznanych mu osób. Spostrzega, że jest obiektem plotek w mieście, często się o nim rozmawia, witają się z nim nawet nieznajomi, a inni ceremonialnie odwracają się od niego. Następnie Wokulski jedzie do prezesowej. W pociągu spotyka barona Dalskiego – dawnego adoratora i kandydata do ożenku z Izabelą, który również zmierza do prezesowej. W trakcie podróży Stanisław dowiaduje się, że kiedy przebywał w Paryżu, baron oświadczył się Ewelinie Janockiej – wnuczce prezesowej. W pociągu baron zachwyca się swoją miłością i opowiada Wokulskiemu, jak bardzo jest zakochany w narzeczonej. Nad ranem bohaterowie dojeżdżają do celu, lecz muszą jeszcze godzinę poczekać na konie. W tym czasie baron zdradza Wokulskiemu, że prezesowa często organizuje spotkania dla kilkudziesięciu, czasem nawet pięćdziesięciu osób, a wśród gości bywają takie osoby jak Ochocki, Starski, młoda wdowa pani Wąsowska, Fela Janocka, a także Izabela i Tomasz Łęccy. Baron, przypadkowo, nie mając świadomości, że Wokulski jest zakochany w Izabeli, zaczyna zachwalać jej przymioty i zachwycać się nią. Wtem podjeżdżają konie i bohaterowie udają się już bezpośrednio do majątku prezesowej Zasławskiej.